No se si me da risa o miedo
jueves, 3 de junio de 2010
"A ver los canguros"
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
μῆνιν ἄειδε θεὰ Πηληϊάδεω Ἀχιλῆος οὐλομένην, ἣ μυρί᾽ Ἀχαιοῖς ἄλγε᾽ ἔθηκε, πολλὰς δ᾽ ἰφθίμους ψυχὰς Ἄϊδι προΐαψεν ἡρώων, αὐτοὺς δὲ ἑλώρια τεῦχε κύνεσσιν 5οἰωνοῖσί τε πᾶσι, Διὸς δ᾽ ἐτελείετο βουλή, ἐξ οὗ δὴ τὰ πρῶτα διαστήτην ἐρίσαντε Ἀτρεΐδης τε ἄναξ ἀνδρῶν καὶ δῖος Ἀχιλλεύς.
4 comentarios:
Ya te digo, menudo cretino....también da un poco de pena.
Son los banqueros "anarquistas" de Pessoa pero desgraciadamente para ellos incapaces o inconscientes de sus posibilidades. Han conseguid comprar sus vidas en 10 años (como mucho) y ya no saben que hacer con ella. Sí, da pena.
escuchó campanas...
Pues sabiendo esto cuando vuelva voy aprovechar ya que me pilla tan cerca... yo adoro los canguros tb
Publicar un comentario